آسم در سالمندان
آسم بیماری التهابی مزمن مجاری تنفسی است که باعث انسداد برگشت‌پذیر مجاری تنفسی می‌شود و معمولا با افزایش پاسخ به محرک‌های محیطی همراه است. معمولا با افزایش سن، پاسخ‌های ایمنی بدن به مواد حساسیت‌زا و علایم آلرژی چشم و بینی کاهش می‌یابد، بنابراین در افراد کهنسال بروز آسم، عمدتا غیرآلرژیک (غیراتوپیک) است و اولین علایم آن، بعد از ابتلا به یک عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی رخ می‌دهد.
نشانه‌های آسم در افراد مسن تفاوت چندانی با سایر گروه‌های سنی ندارند؛ بلکه تنها به دلیل ضعف جسمانی سالمندان ممکن است علائم شدیدتری در آنها ایجاد شوند. از جمله مهم‌ترین نشانه‌هایی که در صورت مشاهده باید سالمند مبتلا به آسم تحت درمان قرار بگیرد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تنگی نفس
- سرفه
- احساس درد در قفسه سینه هنگام نفس کشیدن
- خس خس کردن سینه و به گوش رسیدن صدای سوت هنگام تنفس
- بیدار شدن از خواب به دلیل سرفه و درد قفسه سینه در شب‌هنگام
- کاهش حجم هوای دم و بازدم افراد نسبت به شرایط عادی
درمان آسم در سالمندان:
درمان آسم در افراد مسن تفاوت چندانی با سایر گروه‌های سنی ندارد. برخلاف افراد مبتلا به آسم جوان، افراد مبتلا به آسم کهنسال به درمان مداوم نیاز دارند. بیشتر آنها به علل متعدد از جمله اطلاعات و نگرش غلط در مورد بیماری و اعتقاد به اینکه این علایم مربوط به پیری است، ترس از مصرف کورتون، قیمت داروها، استفاده نادرست از اسپری‌های استنشاقی درمانی و دسترسی‌نداشتن مناسب به مراکز درمان، تحت درمان مناسب قرار نمی‌گیرند.
از طرفی، با توجه به اینکه مصرف برخی داروها مثل بتابلوکرهایی مانند پروپرانولول در بیماران مبتلا به ناراحتی‌های قلبی یا فشارخون بالا و مسکن‌های غیراستروییدی در درمان درد مفاصل و استخوان، در این سنین شایع است، گاهی درمان آسم با مشکل مواجه می‌شود بنابراین لازم است پزشک از داروهایی که بیمار مصرف می‌کند، مطلع شود