درمان های شایع عفونت ریه در سالمندان

1. آنتی بیوتیک‌ها: اگر عفونت ریه توسط باکتری ایجاد شده باشد، معمولا آنتی بیوتیک تجویز می‌شود.
2. داروهای ضد ویروسی: در مواردی که عفونت ریه ناشی از یک عامل بیماری‌زای ویروسی مانند آنفولانزا باشد، ممکن است داروهای ضد ویروسی تجویز شود. این داروها می‌توانند به کاهش شدت عفونت کمک کنند. با این حال، داروهای ضد ویروسی معمولا زمانی موثرتر هستند که ظرف 48 ساعت از شروع علائم شروع شوند.
3. داروهای ضد قارچ: اگر عفونت قارچی ریه مانند آسپرژیلوزیس یا کاندیدیازیس تشخیص داده شود، ممکن است داروهای ضد قارچ تجویز شود. انتخاب داروی ضد قارچ به گونه خاص قارچ و شدت عفونت بستگی دارد. مدت درمان متفاوت است و در برخی موارد ممکن است به درمان طولانی مدت نیاز باشد.
4. 4.برونکودیلاتور یا گشادکننده‌های برونش: ممکن است برای افراد مسن مبتلا به بیماری‌های تنفسی زمینه‌ای مانند بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) یا آسم، گشادکننده‌های برونش تجویز شود. این داروها به آرامش و باز شدن راه‌های هوایی کمک می‌کنند، تنفس را بهبود می‌بخشند و علائم مرتبط با عفونت ریه را کاهش می دهند.
5. اکسیژن درمانی: در موارد شدید عفونت ریه یا زمانی که سطح اکسیژن پایین است، اکسیژن درمانی لازم است. اکسیژن را می‌توان از طریق کانول بینی یا دستگاه‌های دیگر برای اطمینان از اکسیژن رسانی کافی و تسکین دیسترس تنفسی تحویل داد.
6. مایعات و استراحت: هیدراتاسیون و استراحت کافی در طول درمان عفونت ریه بسیار مهم است. برای افراد مسن نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای جلوگیری از کم آبی که می‌تواند علائم را بدتر کرده و بهبودی را پیچیده کند، مهم است.