پیر چشمی

با افزایش سن و از حوالی 50 سال به بعد، حالت ارتجاعی عدسی کم می شود ، قدرت تطابق آن کاهش می یابد و فرد اجسام نزدیک تار می بیند. این همان حالتی است که به آن پیر چشمی گفته می شود.

علائم و نشانه های پیرچشمی

علائم و نشانه های پیرچشمی شامل خستگی چشم،سردرد و خستگی هنگام کار نزدیک است. یکی از نشانه های بارز پیر چشمی این است که فرد مجبور است نوشته ها را دور نگه دارد تا بتواند آنها را بخواند.

علائم پیر چشمی ودوربینی شبیه هم است؛ گرچه علت آنها متفاوت است.

دوربینی (هایپراوپی) به علت کوچکی کره چشم یا کم بودن انحنای قرنیه (و در نتیجه کم بودن قدرت انکساری) آن است. در نتیجه اشعه های نور به جای تمرکز بر روی شبکیه، در پشت کره چشم متمرکز می شوند.

معمولا این وضعیت باعث می شود، اشیاء دور را واضح تر و اشیاء نزدیک را تار ببینید. دور بینی از بدو تولد وجود دارد؛ در حالیکه پیرچشمی بعدا و معمولا حوالی 40 سالگی بروز می کند.